Voor de leek heeft het uitvoeren van een esthetische neuscorrectie iets magisch.

De ingreep gebeurt via “onzichtbare littekens” want gelegen aan de binnenzijde van de neus, en een deel van de ingreep zoals het wegnemen van de benige bochel of het mobiliseren van de neusbeentjes gebeurt “op de tast”en steunt op de ervaring van de chirurg.
De moeilijkheid  tot het aanleren van de techniek van de gesloten rhinoplastie, heeft geleid tot de ontwikkeling van de open rhinoplastie, waarbij de bedekkende huid van de neus over de onderste helft wordt losgemaakt via een insnede doorheen de huid van de neusbasis.
Dit laat een minimaal zichtbaar litteken achter.

Vooral de correcties van de neuspunt kunnen met de open techniek met een hoge graag van finesse worden uitgevoerd.

Geschiedenis

Zowel bij de oude Egyptenaren rond 3000 voor Christus, in India rond 800 voor Christus als in Italië in de jaren 1500 zijn geschriften gevonden van herstel van de neus na verlies door amputatie.

Een verslag van een hedendaagse neuscorrectie werd voor het eerst gepubliceerd in 1887 door Dr. Roe, een NKO arts uit de USA. 

De grondlegger van de hedendaagse techniek was echter Dr. Jacques Joseph uit Duitsland, een orthopedisch chirurg  die zijn techniek voorstelde in 1898. Deze techniek was revolutionair door het gebruik van insnedes in de binnenzijde van de neus.
Andere bekende chirurgen uit de beginperiode waren Gustav Aufricht, Samuel Fomon en Maurice Cottle, allen uit de USA en bekend gebleven door de rhinoplastiekinstrumenten waaraan ze hun naam gaven en die op heden nog steeds gebruikt worden.

Techniek 

INSNEDES EN DISSECTIE

De huid wordt van het onderliggend neusskelet losgemaakt via insnedes aan de binnenzijde van het neusgat bovenaan, evenals op de zijkant van het tussenschot. Eveneens wordt het slijmvlies losgemaakt van de zijkant van het tussenschot en van het dak van de neusrug.

Bij de open neuscorrectie worden de insnedes op de zijkant van het tussenschot met mekaar verbonden via een dwarse insnede van de huid. Aldus kan de huid ook van de neustop en de onderste helft van de neusrug worden losgemaakt.

VERANDEREN VAN DE NEUSSTRUCTUUR 

De neustop:  de ingreep vangt meestal aan met een aanpassen van de vorm van de neustop door geplande wegname van fragmenten van het kraakbeen en een aanpassing van de vorm van het resterend kraakbeen door het plaatsen van steken die de vormverandering bestendigen.

De neusrug en het tussenschot : nadat zowel slijmvlies als de huid van het been en kraakbeen van de neusrug werden losgemaakt, kan nu de vorm van de neusrug meer harmonisch gemaakt worden door het verwijderen van de neusbochel.
Deze opening in het been van de neusrug wordt gesloten door de neusbeentjes aan de overgang naar de gelaatsschedel los te maken door ze met een fijne beitel te breken en dichter bij mekaar te schuiven.
De opening in het kraakbeen van de onderste helft van de neusrug wordt gesloten door de randen van het kraakbeen terug aan mekaar vast te hechten.

SLUITEN EN IMMOBILISEREN VAN DE NEUSSTRUCTUUR

De insnedes op de binnenzijde van het neusgat, het tussenschot en de huid worden met fijne resorbeerbare hechtingen gesloten.
Teneinde een uit mekaar schuiven van de losgemaakte neusbeentjes te voorkomen worden deze gefixeerd met een neusgips of thermoplastische spalk.

Evolutie en nazorg 

ONTSLAG UIT DE KLINIEK

Nadat de narcose of sedatie is uitgewerkt wordt u uit de kliniek ontslagen.

IN  TEGENSTELLING TOT WAS MET DENKT IS EEN NEUSOPERATIE TOTAAL PIJNLOOS NA DE INGREEP

De neus is bedekt met een gips die met kleefpleisters aan de wangen en het voorhoofd is vastgehecht, en tijdelijk wordt een kompres onder de neusgaten gekleefd. In het begin treedt er vanuit de intra-nasale littekens nog wat afvloeien van een weinig bloed op, dat geleidelijk overgaat in licht bloederig vocht om na een tot twee dagen volledig te stoppen.

Vermijd de eerste dagen zware inspanningen, vooroverbukken en het snuiten van de neus die door bloeddrukstijging opnieuw bloeding kunnen veroorzaken.

Bij het toch optreden van bloeding wordt het neusgat opgestopt met een propje watten en het hoofd voorover gehouden waardoor de bloeding vanzelf stopt.

DE VOLGENDE DAGEN

Indien er geen bloeding meer is kan de kompres onder de neus verwijderd worden.
Reinig met een vochtig gemaakt wattenstaafje de neusgaten en tracht door zachtjes te wrijven korstjes weg te nemen.
Knip de klevers op de wangen los aan de rand van de gips en verwijder deze, om irritatie van de huid te vermijden.
Maak u niet ongerust over de zwelling en blauwe verkleuring van de ogen die doorgaans maximaal is de tweede tot derde dag na de ingreep.
Door de opzwelling van de weefsels in de neus, en de druk van de gips, is de neus verstopt, met vermindering van reukzin en smaak. Geleidelijk zal de verstopping afnemen naar het einde van de week toe.

DE ZEVENDE DAG

De klevers worden voorzichtig van het voorhoofd losgemaakt en en nu wordt de gips die aan de neushuid kleeft hiervan voorzichtig losgemaakt zonder teveel de huid los te maken.
Doorgaans is er nog zwelling aanwezig vooral opzij van de neus en op de neuspunt. De verkleuring van de ogen is intussen reeds grotendeels weggetrokken.

DE VOLGENDE ZES WEKEN

De zwelling van de neusrug en de zijkant van de neus verdwijnt volledig. De neuspunt gaat in deze periode terug opzwellen en voelt harder aan, om soepel en fijn te worden na drie tot zes maand.